De heide staat dit jaar al vroeg in bloei. We lazen dat het niet veel zin heeft naar de Noetselerberg te gaan, aangezien de heide daar bruin en aangevreten zou zijn door een soort mug. We gaan naar De Borkeld, de heide is daar minder uitgebreid, maar blijkt wel in bloei. En de wandeling daar is prachtig, deze hebben we meermaals in het voorjaar gedaan als de krentenbomen in bloei staan.
Veel vogels zien en horen we niet, een enkele torenvalk daargelaten.
Op grote afstand, boven de door afgravingen ontstane plas, vliegen wel veel meeuwen. Nog maar een paar jaar geleden was dit een door berkjes bezaaid gebied. De herstelwerkzaamheden hebben wel hun vruchten afgeworpen. In korte tijd is hier een mooie plas ontstaan, waar ik eerder onder andere ook wel steltlopers en wulpen heb gezien.
De wandeling levert nog wel een mooi plaatje van een bruin zandoogje op. Deze vlinder zat op een plant die we nog niet eerder hadden gezien, een oosterse karmozijnbes, die oorspronkelijk uit Oost-Azië en China komt en hier verwilderd is.
