Peter gaat weer mee! Door vakantie en omstandigheden zijn we een aantal weken niet samen op pad geweest. Het voelt meteen weer vertrouwd; tegen 7.30 haal ik Peter op om eerst naar de Dakhorst (Ypelo-plas) en de Zunasche heide te gaan. Het wordt een ochtend waar we boven verwachting veel zien. In deze zomerse komkommertijd is dat namelijk niet vanzelfsprekend. We starten bij de Dakhorst, waar ik afgelopen zaterdagavond ook was. Ja hoor, dezelfde steltlopers laten zich weer mooi zien: de bosruiter, het witgatje en de oeverloper. Daarnaast zien we meerkoeten, ganzen, zwanen, kieviten, witte kwikstaarten, het is er behoorlijk levendig. Prachtig. We schieten foto's dat het een lust is. We zijn helemaal verguld als de bosruiter steeds dichterbij komt en we hem ook op de film kunnen zetten.
 |
Bosruiter
|
 |
| Oeverloper |
 |
| Witgat |
 |
| Witte kwikstaart |
 |
| Meerkoet |
 |
| Kievit |
 |
| Knobbelzwaan |
 |
Knobbelzwaan
|
 |
| Witgat (links) en bosruiter |
 |
| Bosruiter (links) en witgat |
Onderweg van de Dakhorst naar Zuna stoppen we even als Peter twee reeën in het grasland ziet. Vanuit de auto richten we de camera op deze prachtige dieren.
 |
| Reeën |
 |
| Reeën |
Als we bij Zuna aankomen, zien we nog net een groenpootruiter opvliegen en uit ons beeld verdwijnen. Het kan niet steeds feest zijn. In een boom in de verte zien we een ijsvogel neerstrijken.
In de plas van de zogenaamde pingoruïne zwemmen meerdere dodaarsjes. Ze verdwijnen razendsnel onder water om soms met een prooi weer boven te komen. Op de foto een dodaars met een visje, dat had ik nog niet eerder gezien; ik dacht dat ze alleen plantaardig voedsel eten. Ook jonge meerkoeten zwemmen parmantig voorbij.
.
 |
| Jonge meerkoet |
We besluiten eens te kijken of bij de ons bekende huis/boerderij nog een steenuil te zien is. Dat is namelijk Peters grote wens; het is hem nog niet eerder gelukt er een op de foto vast te leggen. Vandaag heeft hij geluk. Als ik de steenuil zie, zit hij echter verscholen onder de kap van de schuur. De foto laat daardoor weinig contrast zien. Onderweg vliegen enkele ooievaars over, een majestueus gezicht.
Tot slot rijden we nog een rondje in de auto om het natuurgebied heen in de hoop kraanvogels te zien. Als ik tijdens de koffie om me heen kijk, zie ik er opeens vier in een weiland. We komen zo dichtbij mogelijk, wat altijd nog weer veel te ver is. Ik ben dan ook niet echt tevreden over de foto's van dit prachtige gezin van twee volwassen en twee jonge kraanvogels, maar ik ben wel blij dat ik ze na lange tijd weer eens gezien heb. Als met al een mooie ochtend!
