Geïnspireerd door het blog van Everard gaan Joke en ik vanavond een uurtje vogelen bij de waterplas aan de Ypeloweg. Het is voor mij ook tijd om even de andere instellingen van de camera uit te proberen: mechanische i.p.v. elektronische sluiter ingesteld, back button focus ingesteld en focus onder sluiterknop verwijderd, AEL onder andere knop geplaatst. Het fotograferen met de back button focus went vrij snel en voelt ook goed aan. Ook de mechanische sluiter, waarbij je de kliks hoort i.t.t de elektronische sluiter geeft me meer het gevoel dat ik controle over de zaak heb. Bovendien schijnt een mechanische sluiter te verkiezen zijn bij bewegende beelden. De kans op rolling shutter is echter wat groter.
We zijn aangenaam verrast door het vrij grote aantal watervogels en steltlopers dat we zien. Vanavond concentreer ik me vooral op de steltlopers. We zien een prachtige bosruiter die op het laatst en ook in het laatste licht nog mooi dichtbij komt, meerdere witgatjes, oeverlopers en een aantal kwikstaarten. Al met al een heerlijk uurtje vogels kijken en fotograferen.
Eerst een ode aan de bosruiter. Deze onderscheidt zich vooral van de witgat door zijn duidelijke wenkbrauwstreep en doordat zijn witte onderkant geleidelijk overgaat in het verendek op de rug; bij de witgat is daar een duidelijker scheiding te zien. De bosruiter heeft bovendien wat gelige poten.
De oeverloper zat ook in het laatste avondlicht, iets verderop. Deze is ook wat kleiner dan de witgat en bosruiter. Een oeverloper die opvloog kon ik nog net even te pakken krijgen, voordat hij het beeld uitvloog.
Een paard komt uit de naastgelegen wei om even wat te drinken, verstoort daarmee wat de rust, maar de kwikstaarten op de liggende boomstam trekken zich er niets van aan.
Witte kwikstaarten springen steeds van hot naar her, maar af en toe staan ze ook aan de waterkant om zich even te spiegelen of om wat te drinken en insectjes te vangen. Ze zijn lastig scherp te krijgen op de grote afstanden. Op de derde foto staat de witte kwikstaart samen met een witgat.
De witgat is ook een prachtige steltloper en een die graag zijn witte stuit en staartbasis laat zien. Hij is zeer schuw, net als de oeverloper en vliegt bij onraad (zoals een te dichtbij komende fotograaf) snel op.
Ik sluit af met een kraai die ook erg zijn best deed op de foto te komen; dat wil ik belonen.
