Eindelijk, de mist is weg, het is redelijk helder en zelfs het zonnetje laat zich even zien. Een verademing. Na wat foto's voor Hengelo Magazine (zie volgende nummer van het magazine) te hebben gemaakt, rijd ik meteen door naar het Kristalbad. Ik loop een rondje om het retentiegebied. Ondanks dat er geen speciale soorten te ontwaren zijn (ook niet op waarneming gemeld) is het heerlijk om te zien hoeveel leven er op en naast het water is. Veel vogels vormen ook al paartjes. De eerste bak links van de noordelijke toren zit behoorlijk vol, met tafeleenden, ganzen en meeuwen. Daar heb ik steeds het licht tegen, maar dat kan ook aardige foto's opleveren, vind ik. De serie tot aan het volgende tekstblok is met tegenlicht genomen. De laatste foto, met grauwe ganzen, is in negatief en zwart-wit omgezet. Spielerei.
Tafeleenden
Meeuwen
Uitsnede uit foto van de meeuwen
Fuut
Kuifeenden
Bergeend
Grauwe ganzen
De twee meest voorkomende watervogels bij het Kristalbad zijn de waterhoen en de meerkoet. Om die reden worden ze meestal overgeslagen in de fotosessie. Vandaag niet. De waterhoen is met een partner al nestmateriaal aan het zoeken.
Waterhoen
Meerkoet
Vanaf de zuidelijke toren speur ik naar watersnippen op de slikken in de linker bak. Die zouden er nu kunnen zijn. Bij hoog water zie je ze niet. Net als ik denk dat er geen watersnippen zijn, zie ik een stipje, dat een vogel zou kunnen zijn, tegen de rietrand. Ja, daar zit een watersnip. Zo ver weg, dat ik de foto niet verder crop. Het geeft wel de sfeer aan waarin deze snip een tijdlang roerloos staat.
Watersnip
Een echtpaar krakeend ligt te rusten na waarschijnlijk een tijdlang gefoerageerd te hebben.
Even verderop zie ik een paartje wintertalingen. Met name het mannetje is wonderschoon.
Krakeenden
Wintertalingen
Het Kristalbad is bekend om de vrij grote aantallen dodaarsen die er verblijven. Hun kenmerkende geluid hoor je boven alles uit. Ze zijn razendsnelle duikertjes en komen nu en dan met een visje boven. Soms zijn de ogen echter groter dan de maag. Deze dodaars zie ik niet met de vis opduiken, maar zwemmen met de al dode prooi in zijn bek. Hij lijkt er meer mee te spelen dan deze te willen opeten. Hij gooit hem in het water, pikt hem weer op, hapt er een stukje uit, maar uiteindelijk laat hij hem in het water achter. Een video en drie foto's van deze sessie.
Als ik bij de kanaalkant van het Kristalbad ben, wordt het rumoerig op het water. Een buizerd blijkt de boosdoener van deze onrust. Zodra hij verdwijnt, keert de rust terug. Laag over het kanaal vliegt een aalscholver met hoge snelheid.
Buizerd
Aalscholver
Vanaf de kanaalkant zie ik grote groepen wintertalingen op het water drijven. Hier een voorbeeld van een groepje, maar er waren er meer.
Op de middendijk staan onder andere talloze grauwe ganzen. Vanaf de kanaalkant zie ik ze al en de foto vanaf de noordelijke toren bevestigt het beeld, waarmee ik mijn rondje beëindig; ik ben weer bij het beginpunt. Heerlijk om weer in betere weersomstandigheden te hebben kunnen vogelen.
