Wel of niet even naar het Kristalbad? Het is grijs en koud, maar ik ben toch blij dat ik gegaan ben. Er zijn zeker zes pijlstaarten waargenomen, dus ik hoop deze te zien. Als ik daar kom, zijn de waterbakken bij de noordelijke toren vrijwel leeg, zo op het eerst oog. Ver weg zwemmen kuifeenden en in het riet hoor ik het kenmerkende geluid van dodaarsen. Geen pijlstaarten, voor zover ik kan zien. Een fuut die nodig naar de kapper moet, laat zich het best bewonderen.
 |
| Fuut |
In het midden van de linker waterbak zwemt een meeuw, het lijkt een zilvermeeuw. Voor de zekerheid fotografeer ik hem toch even. Met behulp van de vogelgids en de app Obsidentify mag ik toch concluderen dat het een Pontische meeuw is, mijn eerste op de foto! De gelijkenis mat de zilvermeeuw is vrij sterk, maar de Pontische meeuw heeft een erg lang lichaam en vleugels. Ook zijn de snavel en poten (op de foto niet te zien natuurlijk) dunner dan van de zilvermeeuw. De waarnemingen nemen sterk toe, vooral in de winter, zowel aan de kust als in het binnenland. Als broedvogel is hij zeer zeldzaam.
 |
| Pontische meeuw |
Lopend langs het fietspad zie ik veel meeuwen, maar ook enkele bergeenden. Twee doen er aan schoonzwemmen. Mooi om te zien hoe de druppels van de eend afglijden als hij weer boven water komt.Een vogelaar met telescoop zegt dat hij een paar pijlstaarten heeft gezien. Zowel bij de noordelijke als zuidelijke toren. Straks nog maar eens kijken.
 |
| Schoonzwemmende bergeenden |
 |
| Bergeend |
Aan de andere kant van het Kristalbad, bij de noordelijke toren zie ik veel generieke soorten zoals wilde eenden, meerkoeten, krakeenden, waterhoenen, grauwe ganzen. Weer geen pijlstaarten, of ze moeten zo ver weg zitten dat ik ze met de verrekijker niet eens kan onderscheiden. Soms zou een telescoop handig zijn....Een prachtige krakeend en een sympathiek ogende jonge waterhoen leg ik vast.
 |
| Krakeend |
 |
| Waterhoen |
Hé, waar is dat dodaarsje mee bezig. Warempel, hij probeert een behoorlijke vis naar binnen te werken. Soms gooit hij hem weer in het water, pikt hem weer op, slaat er wat mee heen en weer en probeert hem dan weer door te slikken. Dat tafereel herhaalt zich een aantal keren, totdat hij erin slaagt de vis te verorberen. Een impressie.
Als ik de ronde gemaakt heb en weer terug ben bij de noordelijke toren, ontmoet ik een vrouw die druk bezig is dodaarsjes op de foto te zetten. We raken in gesprek en zij vertelt dat ze laatst een meerkoet met een vis gefotografeerd had. Best gek, we denken allebei dat meerkoeten vooral waterplanten en gras eten en als er jongen zijn ook wel eens een visje. Als ik het thuis opzoek, blijkt onze aanname te kloppen. Niet veel later maak ik onderstaande foto. Uiteraard geen jonge meerkoetjes nu, dus ze zullen wellicht vaker een visje tussendoor eten. Wel zo lekker natuurlijk.
 |
| Meerkoet |
Ik kijk nog één keer met de verrekijker over het water. Welke vogels rusten daar helemaal aan het eind op het water, op zeker 100 meter of meer? Ik besluit een foto te maken en thuis te analyseren. Warempel, het zijn twee pijlstaarten, vrouwtjes.
