Afgelopen donderdag heb ik de ransuilen twee keer bezocht, tussendoor maakte ik een wandeling in de buurt van de uilen, maar werd na een dik uur door regen en wind naar een lunchrestaurant gestuurd. Hetzelfde overkwam de putters die ik onderweg zag. Door de regen en wind zien ze er op de foto soms wat verfomfaaid uit. Deze weersomstandigheid maakte het ook niet makkelijk ze goed op de foto te krijgen. Ik vind de putter een van de mooist gekleurde vogeltjes in ons landschap. Hij heeft een contrasterend zwart-geel vleugelpatroon en een helder rode met zwarte tekening van de kop. Je kunt de putters vrijwel overal aantreffen, broeden doen ze veel in stedelijk gebied. In najaar en winter, zoals nu, zie je ze in groepjes in distelstruiken (vandaar: distelvink als alternatieve naam) en op uitgebloeide zonnebloemen. Maar zoals je ziet zijn ze ook gek op de zaden van de elzenproppen.
