Het is vanmorgen koud, winderig en regenachtig of dreigend met regen. Wat doe ik eigenlijk op pad en dan ook nog helemaal naar Kloosterhaar voor de noordelijke Engberdtijksvenen? Ik parkeer eerst op een andere dan de gewone plek, namelijk aan de Bergweg dichtbij Sibculo. Vandaar is het een kort stukje naar het toegangshek van de Engbertdijksvenen waar ik goudhanen in de lariksen hoop aan te treffen en, als God het wil, kuifmezen. Geen van beide helaas, God zal het wel niet willen. Terug bij de auto zie ik wel enkele goudhanen, maar de foto's zijn niet toonbaar. Dan maar eens de Rauwbloksweg op. Grote groepen vinken vliegen van boom naar boom naar akker, verder zie ik hier ook niets. Vervolgens naar iets verderop, de parkeerplaats bij de noordelijke toegang tot de Engbertdijksvenen. Terwijl ik bij de auto een koffie bereid, hoor ik vrolijk gekwetter. Jawel, een groepje staartmezen, waarvan ik er enkele op de foto zet. Vervolgens nog kort de venen in. Ik zie nog een zanglijster, ver weg in een boom, maar dan begint het weer te regenen. Ik ben er klaar mee. Een ode aan de staartmees dan maar. En ook de zanglijster zie je hieronder.
De staartmees is een opvallende mees met een lange staart en kleine snavel. Hij heeft een zwarte staart, rug en wenkbrauw. Op de rug heeft de adult iets bruin. De staartmees is een sociale vogel, je ziet hem zeker in de winter meestal in groepjes in vodoende dichte begroeiing.
