Onderweg in de auto vragen we ons af de hoeveelste keer het is dat we weer naar Terschelling gaan. Joke denkt ergens tussen de 20e en 25e keer. Zou zomaar kunnen, vaak in ieder geval. Met de kinderen gingen we vroeger vaak in de herfstvakantie.
Vandaag is het in ieder geval een prachtige herfstdag. Onderweg zijn er wat mistbanken, maar vaak schijnt de zon en het waait niet hard. Op de boot is het buiten uit de wind zeer aangenaam.
Griend
Zilvermeeuw
Een echt onaangename verrassing is echter het vakantiehuisje dat enorm naar hond stinkt. Zo erg, dat ik bijna moet kokhalzen. We gaan meteen terug naar de receptie en ondanks dat het park vol is, wordt het zo geregeld dat we een andere woning krijgen. De receptioniste is erg vriendelijk en behulpzaam. De tweede woning ruikt normaal en wij zijn blij met de wissel.
Na ons geïnstalleerd te hebben en op het terras voor het huisje van de zon en de thee te hebben genoten, gaan we meteen een eindje fietsen, via Oosterend naar de Waddendijk. Het is vrijwel windstil met opkomend tij. De meeste steltlopers zitten nog vrij ver, maar af en toe komen ze wat dichterbij. Steenlopers zijn hier zeer veel aanwezig. De rosse grutto en wulpen zijn uiteraard prachtig, net als het groepje lepelaars, bergeenden, kolganzen etc. Op de basaltblokken stelen tapuiten, graspiepers en witte kwikstaarten de show. Met het geweldige waddenlandschap voor ons kunnen we ons geen beter begin van de vakantieweek voorstellen.
