Zaterdag heb ik een van de laatste kansen benut om de tentoonstelling "Door de ogen van Sint Lambertus" te bekijken. Lambertus heeft vanaf 1890 van boven de ingang van de kerk veel lief en leed gezien in Hengelo. Zo zag hij de oorlogsjaren 40-45 aan zich voorbij trekken. Daarom is Lambertus centraal gesteld in de expositie over de oorlog en de bevrijding van Hengelo. Weggevoerde Joodse medeburgers, de april-meistaking, het verzet, de bombardementen, de lachende gezichten bij de bevrijding, veel komt voorbij in deze tentoonstelling. Aangrijpend vond ik vooral de filmbeelden van de bevrijding. Ik kan me geen voorstelling ervan maken wat dit betekend moet hebben.
Ik heb meteen de gelegenheid aangegrepen foto's van het interieur van de kerk te maken. Normaal kun je de kerk niet betreden. Een groot hek moet dieven en vandalen tegenhouden. Het is triest dat het nodig is. Hieronder wat resultaten van de fotosessie. Een aantal is in kleur en zwart-wit.
