Mijn fotogalerie: januari 2025

dinsdag 28 januari 2025

Vreemde vogels - Oyfo 28 jan 2025

Bij toeval lees ik vanmorgen over de tentoonstelling 'Vreemde Vogels' in Techniekmuseum Oyfo. Cursisten beeldende kunst van Oyfo exposeren rond het thema 'Vreemde Vogels'. In verschillende technieken hebben zij hun kijk op vorm, gedrag, of kleur van vogels uitgedrukt. Denk aan keramiek, bronsgieten, beeldhouwen, schilderen, fotograferen, textiel, glas. De tentoonstelling laat een variatie aan producten zien, waarvan de een me uiteraard meer aanspreekt dan de ander. Ook staat er een driedimensionaal object gemaakt door kinderen rondom dit thema (de laatste foto). Het is niet altijd mogelijk reflecties in de foto's te vermijden helaas. De eerste foto is van de discipline fotografie. De reflectie moet je hier even wegdenken, de foto vind ik vrij bijzonder. Hieronder een selectie van de foto's die ik vanmiddag gemaakt heb. De tentoonstelling is nog te zien tot en met 31 januari. de toegang is gratis. Even vermelden dat je voor de tentoonstelling komt.

maandag 27 januari 2025

Christinalust 27 jan 2025

Niet lang nadat ik gisteren mijn foto's van de zwarte specht bij Christinalust geplaatst had, appte Everard daarover. De zwarte specht is nog een van de omissies op zijn soortenlijst. We spreken af om vanmiddag samen nog eens een poging te wagen bij Christinalust. Peter kan helaas niet mee. Tegen 12.30 beginnen we goedgemutst aan onze missie (nu zonder 'o') en worden meteen getriggerd door het onmiskenbare geluid van de zwarte specht. Zeker nog drie keer vaker horen we deze prachtige vogel, maar helaas, vooral voor Everard, zien we hem niet. Dichtbij de parkeerplaats zie ik wel een grote bonte specht een boom invliegen. Hij draait steeds om de stam heen, maar we krijgen hem toch op de foto. Terwijl we de GBS fotograferen, horen we de kuifmees, nog een soort die zich lastig laat 'vangen'. Dat is me nog maar één keer fatsoenlijk gelukt. Ook vandaag is de foto niet bijzonder, zoals je hieronder kunt zien. In de loop van de middag raakt het steeds meer bewolkt en donker en zijn de fotografische condities daardoor een stuk minder.

Grote bonte specht

Kuifmees

Even daarvoor zien we een lichte buizerd, ook een vaste bewoner van Christinalust. Het lukt nog net de camera op hem te richten als hij wegvliegt.

Buizerd

Als we verder lopen horen we een hoop piepjes hoog in de elzenboom. Sijsjes doen zich te goed aan de zaden van elzenproppen. Volgens mij is de eerste een kleine barmsijs en de tweede een gewone sijs. Het zou de eerste barmsijs zijn dit jaar. Volgens Obsidentify is het een gewone sijs, maar de de strepen op de buik laten me daaraan twijfelen. De foto's zijn niet geweldig, maar horen wel bij het verhaal van vanmiddag.

Barmsijs ?

Sijs

We lopen naar het kepenveld waar het, net als op veel delen van Christinalust vandaag, erg stil is wat betreft vogels. Net als we terug willen lopen, zie ik een torenvalk in een boom zitten. Hij zit slecht in het licht, maar ik waag het er toch op om een paar foto's te maken. Pas thuis zie ik dat hij een muis aan het verorberen is. Daarom is foto's bewerken onder andere leuk: je ziet dan vaak nog weer wat extra's. Een aantal foto's van dit niet erg lieflijke tafereel.

Als we na een rondje via de Zwarte Vennenweg een andere ingang van Christinalust nemen zien we nog een grote lijster, ver en hoog in de boom. Als we te dichtbij komen, gaat hij er vandoor. De eerste foto is zo uit de camera, met 525 mm genomen. De tweede is meer dan 100%gecropt.

Grote lijster

Grote lijster, foto ver gecropt

Onze conclusie is, als we terug zijn bij de auto, dat onze 'oogst' vaak niet erg groot is als we samen vogelen. We kletsen te veel, legt Everard de vinger op de zere plek😃. Klopt, maar terugkijkend naar de foto's hebben we toch ook mooie vogels gezien.

zondag 26 januari 2025

Christinalust - zwarte specht 26 jan 2025

Vanmiddag lopen Joke en ik vanaf het Johanneskerkje in Twekkelo richting Christinalust. Voor de grap zei ik: "Ik ga vanmiddag voor de zwarte specht". Dat moet je natuurlijk nooit doen, of toch wel....Over ons bekende paden door Twekkelo wandelen we naar de natuurbegraafplaats. We zijn amper op het terrein of we horen allebei het kenmerkende geluid van de zwarte specht. Gelukkig is er niemand in onze buurt en de specht landt vrij dichtbij in een boom. Ik moet snel zijn, want hij kronkelt al om de stam heen naar achteren. Gelukkig blijken twee van de foto's uit de burst behoorlijk goed. Het lijken wel twee verschillende vogels. De kleuren veranderen behoorlijk als de specht vanuit de schaduw naar de zon klimt. Dan vliegt de vogel weer op en landt 100 meter verder op de stam van een kale boom. Van afstand en tegen het licht in probeer ik hem toch nog een keer op de foto te zetten. Niet zo mooi als de eerste twee, maar wel in een kenmerkende houding. De wandeling levert verder alleen mooie foto's op van een koolmees en een vink - andere vogels laten zich vooral horen. De foto van de koolmees tussen de door de zon beschenen beukenbladeren vind ik heel geslaagd. Het keerpunt ligt ongeveer bij het ceremoniegebouw van de begraafplaats, waar we genieten van een heerlijke cappucino. Wat zijn de medewerkers daar toch altijd vriendelijk en enthousiast. Daarom, maar ook vanwege de mooie natuur met de vogelrijkdom komen we er graag.

donderdag 23 januari 2025

Fundatie Zwolle - Marianne von Werefkin

Geen vogels vandaag, maar geweldig mooie schilderijen van Marianne von Werefkin (1860-1938). Die zien we in de Fundatie in Zwolle waar een tentoonstelling aan haar werk is gewijd, nog te zien tot en met 16 maart. Dat moet een hele toer zijn geweest deze expositie op te zetten; het museum heeft zelf maar één werk van haar in bezit. Marianne von Werefkin - Pionier van het Expressionisme is de titel van de tentoonstelling. Von Werefkin speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de schilderkunst naar het Expressionisme, nam daarin het voortouw en inspireerde tijdgenoten zoals Wassily Kandinsky, Franz Marc en Alexej von Jawlensky, met wie ze vele jaren een relatie had. Opvallend vond ik uitspraken van haar waarin ze zichzelf "geen man, geen vrouw", maar alleen "ik" noemde. En dat in die tijd. Hier een portret van haar, gemaakt door Willy Fries in 1921.

Al in de beginperiode van haar kunstenaarsleven werd ze de Russische Rembrandt genoemd. Dit schilderij van Vera, de vrouw van de realistische Russische kunstenaar Ilja Repin, laat zien waarom. Ze heeft het op twintigjarige leeftijd geschilderd.

De stijl van Von Werefkin wordt steeds expressionistischer. Haar schilderijen zijn zeer kleurrijk, vertellen een verhaal en zijn door herhaling van motieven erg ritmisch. Ze beschrijft regelmatig het harde lot van vrouwen, fabrieksarbeiders, handwerkslieden.

De tentoonstelling in Zwolle is opgedeeld in een aantal thema's, deels op basis van periodes en woongebieden in haar leven. Van elk laat ik een of een aantal schilderijen zien, maar ik zou zeggen: ga vooral ook zelf kijken!

Vrouwenlevens