Het is een bijzonder verjaardagscadeautje van Wouter, Laura, Judith en Wouter, deze natuurexcursie naar de Oostvaardersplassen. Ook voor Peter is een plaats gereserveerd als aangenaam gezelschap op deze middag vol dreigende luchten, harde wind en kou, waarbij we het toch onverwacht behoorlijk droog hebben gehouden. Die weersomstandigheden zorgen er ook voor dat we niet veel vogels te zien krijgen en zeker niet van dichtbij. De gehoopte zee-arend zien we wel een paar keer, vliegend en zittend op een boomtak, maar met het blote oog is hij niet waar te nemen. Met moeite lukt het hem in het beeld van de verrekijker en van de fotocamera te krijgen. Wat er dan na enorm croppen overblijft laat zich raden. Waardeloos dus, eigenlijk niet publicabel, maar we hebben hem in ieder geval (een paar keer) gezien.
Ver weg op het water zwemt een grote zaagbek, een vrouwtje. Zij is te herkennen aan de bruine kop, terwijl het mannetje een donkergroene kop heeft.
We komen bij een grote weide met allerlei distelplanten, HET gebied dus voor de distelvink, de putter. Er verblijft daar, aan de achterkant, een groep van ongeveer tweehonderd van deze prachtige vogeltjes (helaas ook geliefd bij criminelen die ze vangen voor de verkoop, bleek afgelopen week uit nieuwsberichten). Het is wachten tot de groep opschrikt en dichterbij weer neerstrijkt. Opvliegen doen ze wel, maar dichterbij neerstrijken niet. Door de verrekijker is het toch een prachtig gezicht. Hier twee foto's op een beeld te geven van de opvliegende troep putters.
