Het is rustig in het benauwde en klamme Twickel. Afgezien van wat koolmezen en een enkele vink horen of zien Joke en ik niets. Totdat we plotseling het getik van de winterkoning horen en we het kleine bruine vogeltje met de kenmerkende opstaande staart zien scharrelen. Uiteraard was hij snel weg, maar voorzichtig door de varens sluipend word ik hem toch weer gewaar. Voor het eerst krijg ik de winterkoning ook op de foto en video.
