Het is bijna schrikken als ik door het raam zie dat het helder en zonnig is; wat hebben we veel grijs en grauw achter de rug. Ik besluit de gelegenheid te baat te nemen en nog eens naar de baardman op zoek te gaan en bel Peter met de vraag of hij zin en tijd heeft mee te gaan. Na ampele overwegingen (het plan was lang te gaan wandelen met Nancy) gaat Peter mee en dat is maar goed ook. Na anderhalf uur wachten en kijken wordt ons geduld beloond. Peter ziet als eerste een vrouwtje baardman en wat later zie ik het mannetje erbij. We zijn erg blij met deze beloning voor onze inspanning. Twee vrouwelijke fotografen doen driftig met ons mee. Het is nog niet gemakkelijk de baardmannen vast te leggen met het tegenlicht en het wuivende riet waarin ze ver weg foerageren. In stilte worden meerdere rolletjes volgeschoten. En gelukkig zitten daar enkele mooie foto's bij. Waarvan akte hieronder. De man heeft de bakkebaarden en een grijsblauwe kop, de vrouw is egaler en oranje gekleurd in de kop. Zij heeft wel een heel mooi verenkleed. Als toetje nog een roodborstje en een rietgors. Verkleumd, maar dankbaar gaan we terug naar huis.
Baardman, vrouw:
Roodborst:
