Gisteravond ga ik nog een keer terug naar de schuur van mijn zwager. Ik had Peter beloofd hem de kerkuilen (zie blog van 26 en 27 juli) te laten zien. Toevallig was een vriend (Ian) van hem uit Engeland op bezoek die het ook leuk vindt om met ons mee te gaan. Bij nadering van de schuur vliegen twee jonge, maar al vrij grote kerkuilen twee keer heen en weer. Een ervan verstopt zich, de ander gaat boven in de schuur zitten om ons te observeren. We betalen met gelijke munt terug. Wat zal hij ondertussen wel niet denken van drie gepensioneerde onderwijsmensen met behoorlijk zwaar fotoapparatuur in de aanslag. Door de aanwezigheid van Ian weet ik nu dat een kerkuil in het Engels barn owl is, eigenlijk een veel toepasselijker naam.
Het lukt ook nog een kleine, vrij ongeordende, vlucht ganzen in de mooie avondlucht vast te leggen.
