Sprengenberg - kramsvogels 27 nov 2025

Gaan we of gaan we niet? Zo begint de conversatie van Peter en mij op deze grijze en druilerige dag. We besluiten toch te gaan en wel naar de Sprengenberg bij Haarle. We hopen daar kramsvogels te zien. Onderweg regent het een beetje, maar als we de auto parkeren bij Herberg De Pas is het droog. Het blijft grijs en fris, maar we genieten van de groene wandeling vanaf de herberg. Deze leidt eerst langs zonnebloemstroken, waar mezen in - en uitvliegen. De foto's vind ik van te slechte kwaliteit; door het weinige contrast is fotograferen van vogels eigenlijk niet te doen. We komen in een bos met larikssoorten, en ja hoor we horen de goudhanen en glanskoppen piepen. Wat foto's betreft: van hetzelfde laken een pak. We komen weer in open gebied en lopen de heide op richting de Bergweg. Plotseling zien we een grote groep kramsvogels opvliegen. Het zijn er tientallen en misschien wel honderdtallen. We lopen verder in de hoop dat we ze dichterbij krijgen. Echt dichtbij komen ze helaas niet en ook nu blijft de kwaliteit van de foto's ondermaats. Toch laat ik er enkele zien, want ik heb nog nooit zoveel kramsvogels bij elkaar gezien. Op alle foto's staan kramsvogels.  Prachtig om mee te maken hoe deze lijsterachtige wintergasten in groepsverband heen en weer trekken van boom naar boom en af en toe op de grond gaan foerageren.  Ook koperwieken mengen zich wel in zulke groepen. We voltooien de wandeling en sluiten in de herberg af met heerlijke cappuccino en (glutenvrij) gebak. Het is toch nog een mooie ochtend geworden. 

De Museumfabriek Enschede 26 november 2025

Studiedag voor Len en Lisa, dus we gaan eens bedenken welke invulling we voor ons en beide kleinkinderen aan de dag kunnen geven. Na een gezellig spelletje gaan we met hen naar de Museumfabriek in Enschede. Ze zijn, een beetje tegen onze vrees in, enthousiast over het museum, kijken goed rond, stellen vragen en zijn nieuwsgierig. Wat een leuke ervaring! Het is ook zo'n beetje een privébezoek, er zijn bijzonder weinig andere bezoekers. Een vrijwilliger wil wel een weefmachine demonstreren en vertelt deskundig en enthousiast over het werk in een textielfabriek. Hij trekt een voor de kinderen mooie vergelijking met de weefmachine en de bijbehorende ponskaarten met de huidige computers. Wat een oorverdovend lawaai maken de machines trouwens. Dan maar vakken vullen in een supermarkt, concludeert Len als hij ook nog gehoord heeft dat 100 jaar geleden de kinderen al vanaf 13 jaar naar de fabriek werden gestuurd (en daarvoor nog eerder). Ook ik vermaak me met het maken van foto's in het prachtige gebouw. Gezien het grauwe weer beperk ik me buiten tot slechts enkele foto's.

Noordwijkerhout 10-14 november 2025- Kade en Elleboogkerk in Amersfoort

Op de terugweg uit Noordwijkerhout aan het eind van de midweek daar, gaan we nog naar Kunsthal Kade in Amersfoort om de bejubelde tentoonstelling van de Afrikaans-Amerikaanse kunstenaar Jacob Lawrence te bekijken. Voordien hebben we nooit van deze kunstschilder gehoord, maar ik denk dat we hem na deze tentoonstelling wel blijven herinneren; zijn werken maken indruk op ons. Hij geeft vooral uiting aan de pijnlijke geschiedenis van de zwarte mensen in Amerika in reeksen schilderijen rondom een thema. Zo is hij doorgebroken met een serie schilderijen getiteld "The Great Migration". Zie voor meer informatie over hem en zijn kunstwerken de speciaal gemaakte website. Tot en met 4 januari 2026 te zien.

Ritmisch deel van Kade

Northbound

In het museum worden we attent gemaakt op een tentoonstelling in de Elleboogkerk. Voordat deze neoclassicistische kerk in 2007 afbrandde was er het Armando-museum in gehuisvest. Daar is nu een tentoonstelling te zien van de zwarte Amerikaanse kunstenares Nina Chanel Abney. Haar kunstwerk Heavens Hotline bestaat uit meerder uit houten panelen gezaagde sculpturen die in felle kleuren geschilderd  zijn. Zij heeft dit werk speciaal voor de bijzondere tentoonstellingsruimte van de Elleboogkerk gemaakt. Tot en met 4 januari 2026 te zien.

Kristalbad 25 november 2025

Vogelaars maken vaak een onderscheid tussen generieke en speciale soorten. Daarin ligt ook een waardeoordeel opgesloten: speciaal is leuker, mooier, daar kun je mee scoren etc. Ik moet bekennen dat ik van een speciale soort, en helemaal van een eersteling, ook enthousiast word. Dat zit er vandaag niet in bij het Kristalbad waar ik nog even tijd voor heb in zonnige omstandigheden. 

Generieke soorten, dat heeft het Kristalbad vaker te bieden heeft en dat is vandaag niet anders. De wintertalingen bijvoorbeeld zijn in vrij groten getale aanwezig, maar wat zijn vooral de mannetjes mooi. Ook kuifeenden en dodaarsen zijn natuurlijk behoorlijk aanwezig hier. Dat generiek ook erg mooi kan zijn bewijst ook een poserende wilde eend. Een goudvink vliegt van boomtop naar boomtop. Dat is al minder generiek natuurlijk. En in de verte, pal tegen het zonlicht in zie ik in de buurt van een watersnip een waterral. Praten we nog steeds over generiek? De waterral krijg ik niet te pakken met de camera, van de watersnip maak ik alleen een bewijsfoto. De mooiste foto's zijn dus van de generieke soorten. Met een hommage aan de wintertaling.

Wintertaling, man en vrouw

Wintertaling, man

Wintertaling, vrouw

Wintertaling, man 

Wintertaling, man

Wintertaling, vrouwtjes

Landende wintertalingen

Wilde eend, man

Blauwe reiger

Kuifeend

Dodaars

Goudvink

Goudvink

Watersnip

Noordwijkerhout 10-14 november 2025- LAM in Lisse

In deze midweek zijn we nog naar een aantal ander mooie musea geweest. Met LAM in Lisse maakten we kennis bij een aflevering van 'Nu te zien' op tv. Het museum ligt in een prachtig park van het landgoed Kasteel Keukenhof. Het motto van het museum is: ontdek het bijzonder in het gewone. In het museum is een grote foodart-tentoonstelling te zien, kunstwerken over en/of van voedsel gemaakt. Het museum is in een prachtig gebouw gehuisvest en de tentoonstelling is een lust voor het oog. Bijzonder is de weelderige tafel met voedsel van Yinka Shonibare. De onthoofde poppen zorgen voor vervreemding aan deze feesttafel. Een mini-appeltje is enorm knap gemaakt en intrigerend om te zien. In een aflevering van  Klokhuis is vanaf de tiende minuut het maakproces te zien.

Kasteel Keukenhof

Kasteel Keukenhof

LAM

Feesttafel

Feesttafel

Eigen variatie op een kunstwerk van een watermolecuul

Eigen variatie op een kunstwerk van druiventrossen 

Eversberg en Wierdense veld - bosuil, grijze wouw - 20 nov 2025

Maandag had ik voor het eerst - samen met Everard - een bosuil gezien. Peter kon toen niet, maar vandaag haalt hij mij ruim op tijd op zodat ik hem de plek kan laten zien waar de bosuil zich steeds ophoudt. Gelukkig treffen we de bosuil op de vertrouwde plek. Het licht is mooi, de uil is alweer vrij slaperig, maar laat zich mooi fotograferen. Een mooie gaai kijkt toe bij onze bezigheden. 

Bosuil 

Gaai

We rijden een stukje verder, naar het Wierdense veld. We hopen op een grijze wouw of een klapekster en dan graag wat dichtbij. De klapekster zien we niet, de grijze wouw zit weer heel ver weg. Gelukkig vliegt hij een keer op en landt op dezelfde plek. Maar de eerste vogel die snel voorbij schiet is weer een gaai. Ik ben trots op mijn handelingssnelheid en blij met een camera die ook snel reageert.

Gaai

Grijze wouw

Grijze wouw

Grijze wouw

Grijze wouw

Het is mooi geweest, de kou dringt ons lichaam binnen. Vanuit de auto kijken we over het veld en zien drie reeën achter in een weiland lopen. Twee krijg ik er op de foto.

Reeën

Reeën

Nu dan maar naar huis. Of toch niet...? We zien de grijze wouw weer zitten, nu iets dichterbij. We leggen hem snel vast en stappen in de auto om eindelijk naar huis te rijden. "Stop, Peter, hij vliegt weer!". Uitstappen dus en richten maar. Weer erg ver weg, maar leuk omdat we hem zien opvliegen, bidden, in het veld zien duiken en met een prooi terugvliegen naar de boom. Die torenvalk nemen we dan ook maar mee. En dan eindelijk en nu echt naar huis, koud, maar tevreden.

Grijze wouw

Grijze wouw

Grijze wouw

Grijze wouw

Torenvalk

Torenvalk