zaterdag 15 november 2025

Noordwijkerhout 10-14 november 2025- vogels

We zijn een midweek van 10 tot 14 november in een huisje op vakantiepark Dunimar. Dit ligt mooi centraal gelegen bij steden als Haarlem, Amsterdam, Leiden. Op ons lijstje staan enkele musea die we willen bezoeken, dus daar ligt ook de nadruk op. We zouden echter wel gek zijn om met dit mooie weer niet te gaan wandelen op het strand of in de duinen. Dat doen we dan ook twee keer en dat zijn voor mij tevens de momenten wat extra op de vogels te letten. De soortenrijkdom aan het strand is echter niet hoog. Gelukkig zijn er de trippelende drieteenstrandlopers. Wat scharrelen ze toch mooi naar voedsel. Als er een meeuw overvliegt, denkt er een: dat kan ik ook. En ja hoor, het lukt!


Drieteenstrandloper

Drieteenstrandloper

Drieteenstrandloper

Drieteenstrandloper (onder de zilvermeeuw)

Drieteenstrandloper

Drieteenstrandloper

Scholeksters vind je vaak ook wel aan het strand. Ze staan nu een beetje ver weg en soms erg eenzaam te foerageren. Als ik ze te dicht benader vliegen ze weg. 

Scholekster

Scholekster

Scholekster

Meeuwen zijn er altijd. Daarom loop je er vaak aan voorbij, maar ze zijn 'eigenlijk' prachtig. Ik vind het lastig ze te herkennen in al hun variaties van eerste tot vierde jaar zomer-en winterkleden. Van de meeuwen die ik op de foto gezet heb, heb ik dat proberen uit te zoeken. 

Juveniel zilvermeeuw, eerste-winterkleed

Juveniel zilvermeeuw, eerste-winterkleed

Juveniel zilvermeeuw, eerste-winterkleed

Juveniel zilvermeeuw, tweede-winterkleed

Adult zilvermeeuw, winterkleed

Grote mantelmeeuw, adult winter

Juveniele (twee links) en adult grote mantelmeeuwen

Grote mantelmeeuw, juveniel derde winter


Op zee of aan het strand zie je ook wel eens aalscholvers overvliegen. Ik verschalk er twee die prachtig in formatie vliegen.


In de duinen hoor ik af en toe piepers. 1 + 1 = 2, zou je denken en dus zullen het wel duinpiepers zijn. De zeldzaamheid van deze piepers en het jaargetijde maken dat echter niet waarschijnlijk. Het lukt ook niet om een geluidje op te nemen of een foto te maken. Nou vooruit, de zwarte kraai poseert zodanig dat ik hem de eer van een portret gun.

Zwarte kraai

Als ik een rondje over ons vakantiepark loop, zie ik een aantal zangvogels. Mooi vind ik vooral hoe de roodborst matcht met de zonsondergang. In een brede sloot zwemt een fuut in het prachtige zonlicht van het einde van de middag. 

Merel

Vink

Roodborst

Fuut



zondag 9 november 2025

Zuna en zonnebloemenveld bij Oosterweilanden 9 november 2025

In de loop van de ochtend wordt het grijs verdreven door een aandringend en steeds krachtiger zonnetje. Uiteindelijk is het weer een mooie en zachte novemberdag. Dat dit uitzonderlijk is en dat het geen echt novemberweer is verdringen we nu maar even.  We rijden eerst naar het Wierdense Veld in de hoop de klapekster en de grijze wouw nogmaals te zien. De laatste keren, aan het eind van de middag, zat de grijze wouw heel ver achterin in een boom, misschien zijn slaapplek. Nou, hij slaapt blijkbaar uit op deze zondagmorgen, want behalve wat meesjes horen en zien we hier niets. We blijven niet te lang hangen, maar rijden verder naar Zuna. De Australische bergeend is een paar weken geleden hiernaartoe verhuisd vanuit de Almelose Delta; misschien kunnen we hem hier ook zien. Als we op de Blokkendijk rijden, zien we echter eerst een prachtige witte buizerd op een paaltje zitten. We wachten het vliegmoment af. Dat komt ook wel, maar hij is vanuit de auto niet al te lang te volgen. Gelukkig heb ik zeker één prachtige vliegfoto.

Buizerd

Buizerd

Buizerd

Buizerd

We arriveren vervolgens bij de Pingoruïne, waar we in eerste instantie grauwe ganzen zien. Maar de Australische bergeend zwemt er ook tussen! Wat is hij mooi kleurrijk. Hij laat zich goed zien en spettert nog even voor een actiefoto. 

Een Pingoruïne is een Inuit-woord dat 'heuvel die groeit' betekent. In heuvels die door schuivend ijs ontstaan in de laatste ijstijd vormt zich een ijslens. Als het ijs gesmolten is blijven door het inzakken van de heuvels kraters in het landschap achter die zich vullen met water. Bij Zuna is zo'n Pingoruïne. Zie ook hier voor meer uitleg. 

Australische bergeend

Australische bergeend

Australische bergeend

Op een bankje aan de Ligtenbergweg drinken we koffie en rijden vervolgens nog naar een mooi zonnebloemenveld in de buurt van de Oosterweilanden. Tegen het advies van de net vertrekkende Gerrit Kamphuis in, gaan we uit de auto om te proberen foto's te maken van zaadetende zangvogels. De enkele keep die zich laat zien kan ik niet vastleggen, maar met de andere vogels ben ik erg tevreden. Vooral het verschijnen van meerdere ringmussen is een verrassing. Even zweeft een sperwer over het veld om zich meteen terug te trekken in een boom. Wij hebben niet het geluk van Everard dat hij mooi op een zonnebloem gaat zitten. Desondanks gaan we tevreden weer naar huis. 

Groenling

Ringmussen

Ringmussen

Ringmussen

Pimpelmees

Pimpelmees 

Roodborst

Koolmees

Vink


woensdag 5 november 2025

Engbertdijksvenen + zonnebloemenveld 5 november 2025

Het is al prachtig weer als we vanmorgen vroeg naar buiten kijken. "Laten we maar op pad gaan voor een mooie wandeling." Waar naartoe? We besluiten naar de noordelijke Engbertdijksvenen te gaan, met dit heldere weer een prachtig open gebied, met wie weet de klapekster. We maken een tussenstop bij de Oosterweilanden waar noch watervogels zijn, noch een bijzondere soort als de hop is. Dat  wordt bevestigd door twee aanwezige vogelaars, dus we rijden maar snel via de Paterswal verder. Vanaf de parkeerplaats bij Kloosterhaar lopen we richting het heideveld. Na nog geen vijftig meter vliegt een grote bonte specht in een dode boom en laat mij rustig een paar foto's maken. 

Grote bonte specht

Grote bonte specht

Bij de boerderij horen we vuurgoudhanen, maar ze blijven buiten zicht. Op het pad langs het heideveld horen we duidelijk graspiepers. Twee vliegen er op. Het verbaast me dat ik ze nog redelijk op de foto krijg, zo klein en snel als  ze zijn.

Graspieper

Graspieper

Het is in de lucht erg druk met trekvogels. We  verbazen ons erover dat ze allerlei richtingen uit vliegen, maar ze zullen elk wel hun eigen belang en route hebben. We zien in ieder geval groepen grauwe ganzen, kolganzen en toendrarietganzen. De ene club blijft strakker in het gelid van de V-vorm dan de andere.

Toendrarietganzen zijn echte winterganzen in Nederland. Ze komen vanaf oktober vanaf de Siberische toendra's naar ons land, hoewel de meeste in Zweden overwinteren. Het is afhankelijk van de winter of en hoeveel toendrarietganzen naar Nederland vliegen.. 

Grauwe ganzen

Kolganzen


Toendrarietganzen

Toendrarietganzen

Toendrarietgans

We kijken tijdens de wandeling regelmatig met de verrekijker of we een klapekster kunnen ontwaren. Dat zou toch wat zijn met dit heldere weer. Helaas, hij laat zich niet zien. Of toch.....? Tegen het licht in zie ik het silhouet van een vogel in een van de favoriete bomen van de klapekster zitten. Ik neem maar snel een foto, hoewel mijn onderbuik zegt dat het een andere vogel is. In beter licht zie ik later dat het een kraai betreft. We zien wel een geelgors (niet op de foto), een buizerd en waarachtig een raaf. Die heeft hier zijn territorium, want ik zag hem hier al eerder. 

Boom met gehoopte klapekster, edoch kraai

Raaf

Buizerd

Buizerd

We pauzeren op een heerlijk zonnig bankje met koffie en genieten van de prachtige omgeving. Als we verder lopen langs de Pluus, zien we in de lisdoddes roodborsttapuiten. Ze zijn wat ver weg, maar de sfeer is mooi genoeg. Bij de boerderij scharrelt een vink en deze heeft net wat lekkers in de snavel. Na de vink komen drie iPhone-foto's van het landschap in de noordelijke Engbertdijksvenen.


Roodborsttapuit


Roodborsttapuit

Vink




We rijden nog even naar de Leidijk en lopen naar de telpost. We zien een enkele kraanvogel landen in het hoge gras, maar voor een foto is hij te ver en ik ben te laat. Bij de telpost houden we nog even pauze en keren dan weer om. Bruinrode heidelibelles vliegen voor ons uit en gaan soms op het pad zitten. Wat een prachtig insect. Bij het bruggetje zien we een mooie carolina-eend zwemmen. 

Bruinrode heidelibel

carolina-eend

We hebben nog tijd om even te gaan kijken bij een zonnebloemenveld dat Corrie getipt heeft. We hebben geluk. Weliswaar zitten de vogeltjes op behoorlijke afstand, maar ze zijn prachtig op de uitgebloeide zadenbollen. Waarvan akte. 

Groenling

Groenling


Putter

Putter

Vink

Vink