Laat ik maar met de deur in huis vallen: wat een topdag vandaag! De ochtend begint al aangenaam, maar de middag is qua vogelen helemaal prachtig.
Vanmorgen wandelen Joke en ik eerst door Twickel, waarbij we ook even langs de retentievijvers van het Woolde gaan in de hoop de gemelde visarend daar te zien. Helaas, die zien we niet. In de bomen tjilpt en piept het dat het een lust is. Af en toe stoppen we even om te kijken of een foto te maken. Tijdens dit soort wandelingen heb ik de 70-350 lens op de camera vanwege het lage gewicht.
Staartmees
Roodborst
Boomklever
Merel
Na de lunch ga ik alleen naar de Groene Delta, en heb op mijn camera de 200-600 geschroefd. Ik kon niet bevroeden dat het zo'n mooi vogelfeestje zou worden. Ik rijd eerst de oprit naar Kees Smit op. In het kruidige weiland zie ik al snel putters en paapjes. Ook een prachtige kneu laat zich zien. Wat mooi zijn die zangvogels tussen en op de bloemen en distels.
Twee paapjes (aan de buitenkanten, een volwassen en een juveniele putter (de bovenste))
Paapje
Kneu
Juveniele putter
Putter
Putter
Juveniele putter
Paapje
Vervolgens rijd ik naar de Doorbraak, waar ik sinds lange tijd weer Marcel Klaster ontmoet. We kletsen wat bij, en ondertussen zien we de visarend aankomen. Hij is wat ver weg, maar we zijn hartstikke blij met de waarneming, zeker als hij bij de tweede duikpoging een dikke vis meeneemt naar boven. De serie foto's laat het verhaal zien van aan komen zweven tot duiken en dan een vis pakken.
Het blijft niet bij de visarend. Waar ik eerst denk een roodhalsgans te zien, blijkt het een andere exoot te zijn: een Australische bergeend, voor mij een eersteling. Misschien ontsnapt uit gevangenschap? Hij is wel geringd. Op de eerste foto met de enig aanwezige tureluur.
Het vogelfeestje is nog niet afgelopen. Er komt nog meer moois voorbij. Kijk maar. Vooral de bonte strandloper vind ik prachtig.
We gaan zaterdag ook een bezoek brengen aan de Ayasofia Moskee aan de Willem de Clerquestraat, gekoppeld aan de voormalige Hildegrimschool waar ik in de eerste vier klassen van de toenmalige lagere school onderwijs heb genoten.
De ontvangst is hartelijk met thee. De nieuwe imam stelt zich persoonlijk voor. Elke vijf jaar wordt de imam vervangen. Alle hebben een opleiding in Turkije gehad (dit is namelijk een Turkse moskee).
We gaan eerst naar de watertoren waar we ontvangen worden door de eigenares, Vera van Schaijk. Zij vertelt enthousiast over de historie van de watertoren en laat trots de verbouwing tot Bed & Breakfast zien. Het gebouw heeft nu drie kamers als B&B. Voor de gewenste vierde houdt ze een crowdfundingsactie en belangstellenden kunnen zich voor een donatie van € 50,- inschrijven. We kunnen ons voorstellen dat het nodig is, want het moet een enorme investering in geld en tijd zijn om er zoiets moois van te maken. Alleen al een lift en een sprinklerinstallatie moet een flinke duit gekost hebben.
Het is erg interessant het binnenste van de watertoren te mogen bekijken. En het moet gezegd: als je hier een kamer boekt, heb je ook wat speciaals. Ik probeer met wat foto's de sfeer te vangen.
