Omdat het een grijze mistige dag is en de voorspellingen er niet op duiden dat dit vandaag gaat veranderen, besluiten we Zierikzee te bezoeken. Het blijkt een alleraardigste vissersstad te zijn op het eiland Schouwen-Duiveland en ook de grootste plaats van de gemeente Schouwen-Duiveland. Zierikzee heeft al vanaf het begin van de dertiende eeuw stadsrechten. Het stadje is vaak belegerd, door Vlamingen, geuzen, Spanjaarden. De stad is ook vaak getroffen door stadsbranden.
Van de vele monumenten is de Sint-Lievensmonstertoren, in de volksmond ook Dikke Toren genoemd, het meest opvallend. De 62 meter hoge toren zou eigenlijk de hoogste ter wereld moeten zijn geworden, maar ja, dan moet er wel voldoende geld voor zijn natuurlijk.
We lopen met een stadswandeling van Nancy enigszins gericht door het stadje. Een welkome pauze verzorgt het koffiehuis/lunchroom Roekoekoe dat heerlijk gebak heeft, waaronder een aantal glutenvrije soorten.
Sint-Lievensmonstertoren
Karakteristieke gevelwoningen
Nieuwe Kerk (vervanger van afgebrande kathedraal)
We komen uit bij een pleintje met de verwachtingsvolle naam Plein Montmaertre. In de zomer worden hier in Montmartre-sfeer marktjes georganiseerd. Dan is het ook een heerlijk plekje om even uit te rusten op een bankje bij de fontein met spuwende kikkers. We zien meerdere oude en mooie gevelpanden als we door de stad lopen. Hieronder twee voorbeelden. Rechts is het gebouw De Haene, de oudste gevel in Zierikzee (14e eeuw).
Plein Montmaertre
Het Havenplein is aan de ene kant begrensd met winkeltjes en cafeetjes. Aan de andere kant zie je onder andere de Gasthuiskerk, een wat vreemde mix van een voormalige handelsbeurs en een Nederlands-Hervormde kerk. Oorspronkelijk werden hier vreemdelingen en zieken opgevangen. Tegenwoordig is het een locatie voor evenementen of bijeenkomsten. De gevel is versierd met het wapen van Zierikzee, vastgehouden door een zeemeerman en een zeemeermin.
Havenkade met zicht op winkeltjes en cafeetjes.
Gasthuiskerk
We lopen verder langs de oude haven naar de Zuidhavenpoort uit de 15e eeuw. Aan de andere kant ligt de Noordhavenpoort. De laatste stadstoren is de Nobelpoort, waar wij vandaag niet komen.
Oude haven met op de achtergrond de Zuidhavenpoort
Zuidhavenpoort
Muur en beeld naast Zuidhavenpoort
Beeld van Ad Braat bij Zuidhavenpoort: moeder met achter haar een kind verscholen. De tekst erbij luidt: "Beproefd, maar niet gebroken". Het herinnert aan de watersnoodramp van 1953.
Noordhavenpoort
Ondanks het grijze en kille weer hebben we een aangename dag gehad in Zierikzee.
Weer terug in Twente is het de uitdaging de kokardezaagbek (of is het een hybride vorm, bijvoorbeeld een kruising met een nonnetje?) te vinden die Everard al twee keer gezien heeft in de Groene Delta en sinds dinsdag ook op Waarneming staat. De kokardezaagbek of kuifzaagbek is een Noord-Amerikaanse, eendachtige dwaalgast die zelden in Nederland waar te nemen is. Dan is het ook nog de vraag of het een wilde vogel betreft of een exemplaar dat uit gevangenschap is ontsnapt. De kokardezaagbek kan zijn kuif rechtop zetten. Bij het mannetje is deze zwart met een witte vlek.
Peter en ik vinden de kokardezaagbek vrij snel, hij valt tussen andere watervogels wel op. Hij blijft echter steeds op grote afstand helaas. Toch is het gelukt een aantal redelijke foto's te maken. De foto van de uit het water rijzende kokardezaagbek is technisch niet goed door in de weg staande struiken, maar het beeld vind ik zo speciaal dat ik hem toch plaats, in een aparte bewerking. Ondertussen komt een vogelaar bij ons staan die begint met: dus hier kan ik hem vinden.....ook op zoek naar deze dwaalgast dus.
Ondertussen ontmoeten we nog een tureluur die afzijdig van de watervogels aan het foerageren is.
We besluiten nog even door te rijden naar Zuna in de hoop de familie kraanvogel nog weer eens te zien. Helaas.....kraanvogels zien we niet. In de verte zien we wel veel zilverreigers en ooievaars, en deze buizerd wil nog wel even poseren voordat hij verder vliegt.
Ga er maar even voor zitten! Met dit blogbericht ben ik een beetje uitgeschoten 😊😊.
In de week van 4 tot 11 november 2024 verblijven we samen met Nancy en Peter in een vakantiewoning op Schouwen-Duiveland dichtbij de Brouwersdam. De hele week was er zonnig weer voorspeld, dus Peter en ik wreven ons in de handen bij het vooruitzicht mooie foto's te kunnen maken van de vele vogels daar. We kwamen bedrogen uit: we hebben de zon niet gezien; het was elke dag grijs en soms ook mistig. Zeeland, in dit geval Schouwen-Duiveland weet ons echter aangenaam te verrassen met de prachtige natuurgebieden, goede wandelmogelijkheden, leuke stadjes (met name Zierikzee) en het indrukwekkende Watersnoodmuseum. In dit fotoblog beperk ik me tot de gefotografeerde vogels, wat al een tour de force is. Het is dus een zeer uitgebreid verslag geworden.
Ik begin met drie eerstelingen, vogels die ik dus nog niet eerder gezien, laat staan gefotografeerd heb. De paarse strandloper laat zich het beste fotograferen. Door de schutkleur zie ik hem eerst niet, maar inmiddels heeft Joke een geoefend oog voor vogeldetectie ontwikkeld. De geoorde fuutjes zwommen in behoorlijk grote aantallen in het Grevelingenmeer. ver weg en klein, maar leuk om te zien. De rosse grutto is de derde verrassing. Deze zat zo ver weg dat hij met het blote oog niet te onderscheiden was. Inzoomen en later croppen levert geen topfoto op, maar je snapt vast dat ik hem als eersteling toch opneem.
Paarse strandloper
Geoorde futen achter meerkoet
Rosse grutto
Meer bijzonder vond ik vervolgens de flamingo's die we zien bij het Grevelingenmeer. Op waarneming hadden we gevonden dat ze zich daar nu ophouden. In de zomer zien we dezelfde kolonie in het Zwillbrocker Venn. Ze laten zich bij het Grevelingenmeer echter beter fotograferen. De prachtige zalmkleur wint het van de grijstinten in de lucht. Enkele foto's plus een filmpje.
Vogels die ik in Twente zeker niet zie zijn drieteenstrandlopers, steenlopers, middelste zaagbek, zilvermeeuwen, zwarte ruiters. De zwarte ruiters zijn in winterkleed nu, in de zomer hebben ze een zwart verenpak. Prachtige vogels, helaas zaten ze ver weg op een plas in heiige omstandigheden.
Zwarte ruiters
Zwarte ruiter
Drieteenstrandloper
Steenloper eet mossel
Steenloper
Middelste zaagbek
Zilvermeeuw
Zilvermeeuw
Vogels die ik in Twente slechts een enkele keer zie, omdat ze hier weinig voorkomen of omdat ze dwaalgast zijn: de pijlstaart, lepelaar, kleine zilverreiger, zwarte zwaan, rotgans.
Pijlstaart vrouw en man (vooraan)
Pijlstaart, man
Lepelaar
Lepelaars
Kleine zilverreiger
Kleine zilverreiger
Vier zwarte zwanen
Zwarte zwaan
Rotgans
Tijdens een wandeling lopen we om een natuurgebied in het zuiden van Schouwen-Duiveland heen. Een deel heeft terecht de benaming 'vogelboulevard'. Het meest tot de verbeelding sprekend zijn de duizenden goudplevieren, tussen de talloze kieviten, ganzen, smienten, zilverreigers, lepelaars, bergeenden etc. Wat een schouwspel. Ach, had het zonnetje maar geschenen om de gouden gloed over de plevieren te versterken. Een impressie.
Goudplevieren
Goudplevieren
Goudplevieren
Kieviten
Kieviten
Volop smienten
Bergeenden en smienten
Smienten
Slobeenden
Sfeerplaatje
We gaan een middag naar de mooiste openbare vogelhut die ik ooit heb bezocht: Vogelobservatorium Tij op Goeree Overflakkee. Klik voor een indruk even op de link. Het was daar erg koud, de wind joeg door de kijkgaten en de meeste vogels zaten op afstand. Drie prachtige soorten laten zich van dichterbij bewonderen. Wat is de slobeend toch een wonderlijke vogel met die grote snavel.
Wintertalingen
Krakeend
Slobeend
Ik vind het opvallend dat vogelsoorten elkaar beter verdragen dan (soorten) mensen. Hier een paar voorbeelden. Vooral de scholeksters verdragen blijkbaar gezelschap.
Scholekster en steenloper
Wulp en scholekster
Scholekster en drieteenstrandloper
Tureluur en scholekster
Scholeksters en wulp
Aalscholver en kokmeeuw
Hieronder een ode aan de wulp. Wulpen zijn in onze weilanden al mooi, maar aan de waterkant vind ik ze helemaal bijzonder.
Dan nog enkele foto's van vogels die ik niet achterwege wil laten.
Aalscholver
Aalscholver
Brandganzen
Tureluur
Blauwe reiger
Kauwtje
Wat tot slot niet mag ontbreken zijn enkele foto's en een filmpje van stoeiende zeehonden. Zij komen dichtbij de Brouwersdam als het water van het Grevelingenmeer naar de Noordzee gesluisd wordt en waarbij de vissen in de stroming hun op een presenteerblaadje worden aangeboden. De laatste vakantiedag wordt op deze manier perfect afgesloten.
