Oelemars en Kristalbad 5 december 2025

Het zou een redelijk zonnige dag worden, maar niets is minder waar; het is grijs, bijna dampig en vrij koud. Toch gaan Peter en ik volgens afspraak naar de vogelkijkhut Oelemars bij Losser, waar we vooral hopen op een ijsvogel en watersnippen. Het water van de zandafgraving blijkt echter vrij leeg afgezien van wat wilde eenden Na twintig minuten besluiten we een rondje in de omgeving te gaan lopen. We zien vele vinken, wat kepen en een enkele groenling.  Een bonte specht verraadt zichzelf, maar voor een kleine boomkruiper moeten we wat meer ons best doen. Roodborstjes in koude omstandigheden zijn altijd charmant. En ja, pimpel- en koolmezen zijn onvermijdelijk. Het geluid van kolganzen buigt onze blik naar boven voor een prachtige V. De foto ervan plaats ik in negatief.

Grote bonte specht

Kepen

Twee vinken en een groenling

Koolmees

Vink

Vink

Boomkruiper

Roodborst

Kolganzen

Roodborst

Pimpelmees

Als we na anderhalf uur terug zijn in de hut hebben we veel zin in koffie. We nestelen ons weer, maar de situatie is nog altijd rustig. Toch komt er wat meer leven in en op het water, vooral dankzij de meeuwen en een groep Grote Canadese ganzen, waaronder een met leucisme (zie de witgevlekte kop). Een grote zaagbek zwemt op zeer grote afstand. Een aardige Lossernaar die hier af en toe komt (zeven dagen per week, soms twee of drie keer per dag 😅) vertelt dat de snippen en ijsvogel ook al vele dagen niet meer gezien zijn. We doen het hiermee, want we genieten ook van wat er wel is. 

Grote zaagbek

Kokmeeuwen

Kokmeeuwen

Kokmeeuw

Kokmeeuw

Grote Canadese ganzen

Grote Canadese ganzen

Grote Canadese ganzen, de linker met leucisme

Grote Canadese ganzen

Grote Canadese ganzen

We besluiten nog even naar het Kristalbad te gaan, voordat het tijd is om sinterklaas bij de kleinkinderen te vieren. Dodaarsjes zijn altijd leuk, een aantal bij elkaar is nog weer leuker. Opnieuw spot Peter een grote bonte specht. Even later zie ik een grote gele kwikstaart. Wat een prachtige vogel. De schattige staartmeesjes, een bergeend, wintertalingen en een prachtig stel kuifeenden completeren deze mager begonnen, maar toch nog volvet geëindigde vogeldag.

Dodaarsjes

Grote bonte specht

Dodaars

Grote gele kwikstaart

Staartmees

Stelletje kuifeend

Wintertaling

Bergeend achter grauwe ganzen

Sprengenberg - kramsvogels 27 nov 2025

Gaan we of gaan we niet? Zo begint de conversatie van Peter en mij op deze grijze en druilerige dag. We besluiten toch te gaan en wel naar de Sprengenberg bij Haarle. We hopen daar kramsvogels te zien. Onderweg regent het een beetje, maar als we de auto parkeren bij Herberg De Pas is het droog. Het blijft grijs en fris, maar we genieten van de groene wandeling vanaf de herberg. Deze leidt eerst langs zonnebloemstroken, waar mezen in - en uitvliegen. De foto's vind ik van te slechte kwaliteit; door het weinige contrast is fotograferen van vogels eigenlijk niet te doen. We komen in een bos met larikssoorten, en ja hoor we horen de goudhanen en glanskoppen piepen. Wat foto's betreft: van hetzelfde laken een pak. We komen weer in open gebied en lopen de heide op richting de Bergweg. Plotseling zien we een grote groep kramsvogels opvliegen. Het zijn er tientallen en misschien wel honderdtallen. We lopen verder in de hoop dat we ze dichterbij krijgen. Echt dichtbij komen ze helaas niet en ook nu blijft de kwaliteit van de foto's ondermaats. Toch laat ik er enkele zien, want ik heb nog nooit zoveel kramsvogels bij elkaar gezien. Op alle foto's staan kramsvogels.  Prachtig om mee te maken hoe deze lijsterachtige wintergasten in groepsverband heen en weer trekken van boom naar boom en af en toe op de grond gaan foerageren.  Ook koperwieken mengen zich wel in zulke groepen. We voltooien de wandeling en sluiten in de herberg af met heerlijke cappuccino en (glutenvrij) gebak. Het is toch nog een mooie ochtend geworden. 

De Museumfabriek Enschede 26 november 2025

Studiedag voor Len en Lisa, dus we gaan eens bedenken welke invulling we voor ons en beide kleinkinderen aan de dag kunnen geven. Na een gezellig spelletje gaan we met hen naar de Museumfabriek in Enschede. Ze zijn, een beetje tegen onze vrees in, enthousiast over het museum, kijken goed rond, stellen vragen en zijn nieuwsgierig. Wat een leuke ervaring! Het is ook zo'n beetje een privébezoek, er zijn bijzonder weinig andere bezoekers. Een vrijwilliger wil wel een weefmachine demonstreren en vertelt deskundig en enthousiast over het werk in een textielfabriek. Hij trekt een voor de kinderen mooie vergelijking met de weefmachine en de bijbehorende ponskaarten met de huidige computers. Wat een oorverdovend lawaai maken de machines trouwens. Dan maar vakken vullen in een supermarkt, concludeert Len als hij ook nog gehoord heeft dat 100 jaar geleden de kinderen al vanaf 13 jaar naar de fabriek werden gestuurd (en daarvoor nog eerder). Ook ik vermaak me met het maken van foto's in het prachtige gebouw. Gezien het grauwe weer beperk ik me buiten tot slechts enkele foto's.

Noordwijkerhout 10-14 november 2025- Kade en Elleboogkerk in Amersfoort

Op de terugweg uit Noordwijkerhout aan het eind van de midweek daar, gaan we nog naar Kunsthal Kade in Amersfoort om de bejubelde tentoonstelling van de Afrikaans-Amerikaanse kunstenaar Jacob Lawrence te bekijken. Voordien hebben we nooit van deze kunstschilder gehoord, maar ik denk dat we hem na deze tentoonstelling wel blijven herinneren; zijn werken maken indruk op ons. Hij geeft vooral uiting aan de pijnlijke geschiedenis van de zwarte mensen in Amerika in reeksen schilderijen rondom een thema. Zo is hij doorgebroken met een serie schilderijen getiteld "The Great Migration". Zie voor meer informatie over hem en zijn kunstwerken de speciaal gemaakte website. Tot en met 4 januari 2026 te zien.

Ritmisch deel van Kade

Northbound

In het museum worden we attent gemaakt op een tentoonstelling in de Elleboogkerk. Voordat deze neoclassicistische kerk in 2007 afbrandde was er het Armando-museum in gehuisvest. Daar is nu een tentoonstelling te zien van de zwarte Amerikaanse kunstenares Nina Chanel Abney. Haar kunstwerk Heavens Hotline bestaat uit meerder uit houten panelen gezaagde sculpturen die in felle kleuren geschilderd  zijn. Zij heeft dit werk speciaal voor de bijzondere tentoonstellingsruimte van de Elleboogkerk gemaakt. Tot en met 4 januari 2026 te zien.