Een van de aanleidingen om een midweek in Den Haag en omgeving te zijn is de laatste week van de tentoonstelling van sculpturen van Miro. Deze kunstenaar uit Barcelona is vooral bekend door zijn schilderijen, maar heeft ook met zijn beeldhouwkunst grenzen verlegd. Zijn verbeeldingskracht geeft aan alledaagse voorwerpen en de assemblage daarvan een surrealistische uitstraling. Hij gebruikt verschillende materialen om zijn beelden van te maken. Hij geeft ook extra kracht aan deze materialen door ze in brons te gieten. Soms laat hij het daarbij en krijgt een alledaags voorwerp een extra dimensie, een rijkere uitstraling. Soms ook schildert hij het brons dan weer over in felle kleuren, zodat het eventuele dedain van een in brons gegoten voorwerp weer wordt afgepeld. Soms gebruikt hij ook klei of steen (of een gevonden steenklomp) voor zijn beelden. Een impressie hieronder in een aantal foto's. Na de impressie gaat de tekst verder.
In het museum is ook een tentoonstelling van Vera Gulikers, met sculpturen en schilderijen. Zij onderzoekt het vrouwelijke in de kunst en probeert stereotyperingen te doorbreken met humor. Zij gebruikt als afwerking voor haar beelden flock, een fluweelachtige folie met een zachte en luxe uitstraling.
Een ander beeld dat mijn aandacht trekt is The King of Water van Walter de Jong. Het is gemaakt van gepigmenteerd PU-schuim.
We hebben nog tijd over om naar het Panorama Mesdag te gaan. Het is al wel 30 jaar geleden dat we dat imposante schilderij van Mesdag uit de 19e eeuw gezien hebben, opgesteld in 360 graden en gemaakt op een papierbaan van 114 meter lengte en ruim 14 meter hoogte. Het panorama opende in 1881. In 2025 maakt het nog steeds en opnieuw grote indruk; de grote schoonmaakbeurt in 2024 heeft gezorgd voor een prachtig helder decor. Middenin het schilderij waan je je op een duintop rondkijkend over de omgeving. Mesdag heeft een aantal assistenten ingezet, schilders van de Haagse School, onder meer zijn vrouw Sientje Mesdag van Houten, Georg Breitner, Théophile de Bock en Bernard Blommers.
De eerste foto laat zien hoe je als bezoeker het schilderij bekijkt. De andere vier foto's laten elk ongeveer een kwart van het panorama zien. Het panorama is natuurlijk niet in foto's te vatten. Ga dus kijken als je het nog niet gezien hebt. Maar ook een tweede keer kijken is de moeite waard!
